Van die reeën kunnen we nog heel veel van leren. Je muisstil houden in het lange gras, goed luisterend naar de geluiden, stilhouden en dan op het moment suprême actie te ondernemen of ‘weg te sprinten, het struikgewas in’ of ‘stil te blijven staan en te constateren ‘Nee, niks aan de hand’ en door te laveien.
Rustig op het platteland? ‘Not!’ Maaiers, schudders en hakselaars rijden af en aan. Een brommend geluid hoor je over de weides. En is dit erg? ‘Nee, ik vind van niet’. En kan er dan ook erg van genieten wanneer iedereen dan uiteindelijk zoveel mogelijk het gras ‘droog’ in de kuil heeft gekregen. Het wintervoer voor de veestapel.
Maar misschien hoor je ook de vogels fluiten en die boer juichen, als het dan allemaal weer gelukt is. Dat het gras weer droog in de kuil is gekomen.
Toen bij ons het gras in de ‘koel’ zat moest het plastic er nog overheen. Dat vergt altijd enige organisatie omdat de rol 50 meter plastic bevat van 10 meter breed opgevouwen in een rol van ongeveer 1,5 meter. De tactiek was dit jaar door Tom en Naud bedacht. Naud en Tom zouden, met beide een uiteinde al uiteen getrokken, over de kuil naar achteren lopen. Mayke en ik stonden het plastic open te trekken. En Luc hield de stang vast waarin de rol zat. De ene kant op de shovel en de andere hield hij vast. En waarachtig…dat verliep fantastisch.
‘Dat we dat niet eerder bedacht hebben’, zeg ik enthousiast over het systeem. ‘We hebben nu natuurlijk ook volop volk en het is windstil’, is Luc’s antwoord.
Gepubliceerd in Huis-aan-Huis blad, Dinkelland Visie, https://issuu.com/twinsense/docs/dinkelland_visie_2221
13.500 exemplaren #column #schrijven #humor #genieten #dieren #dierenliefhebbers