Als ik even later verder wil gaan mis ik mijn handdoek. De doek waar ik het landbouwplastic mee schoonpoets. 'Het zal toch niet waar zijn?' En jawel hoor, die hond is er vandoor met mijn handdoek. Dat schiet lekker op! 'Pfii... wiiiieeew!' fluit ik, maar dit keer maakt hij er een spelletje van. Maar uiteindelijk krijg ik hem zo ver om de handdoek af te geven.
'Weet je wel voor hoeveel waarde er in de kuil zit? ' vroeg Luc. Natuurlijk heb ik de facturen ook gezien en besef ik goed dat goed voer van belang is. 'Schimmel in het voer en dan de koeien geven dat is slecht voor de koeien en slecht voor de kwaliteit van de melk. Natuurlijk weet ik dat als geen ander.
Dus ga ik opnieuw maar dit keer met een big shopper naar de kuilen. De big shopper gevuld met handdoek, plakband, stanleymes zodat Finn er niet mee vandoor gaat.
'Het zijn er vier! Vier kraaien’ vertelt Luc geïrriteerd.
'Ik snap er niks van,’ zeg ik ‘waarom maken de kraaien gaten in de kuilen die nog dicht zijn terwijl de ene maiskuil als kant-en-klaar buffet openligt. Ze hoeven geen enkele moeite te doen en kunnen direct aan tafel'. Kakkraaien!
'Kunnen we niet een vogelverschrikker neerzetten?' vraag ik Luc. 'Nee, zegt Luc ’Ik heb extra kleden besteld’. Een soort windbreekgaas, zwart kwalitatief nicosil kuilkleed 10 bij 8 meter. We hadden er al aantal maar niet voldoende om alle kuilen mee af te dekken.
Hoe dan ook, die gaten die er nu inzitten moeten geplakt worden. En ik vind het een behoorlijk precisiewerkje. Eerst het zand rondom het gat flink verwijderen, dat heeft opa Frans meestal al gedaan. Met een handdoek de plek droog maken. Voorzichtig met het Stanleymesje een kruis zetten door de bovenste laag. De ontstane driehoeken onder het plastic schuiven. Zodat het gat openligt. Kruislings plakband erover heen plakken van 20 centimeter of meer, indien nodig. De driehoekjes er weer onder vandaan halen. Schoonpoetsen en dit gedeelte plakken. En klaar is Clara.
Dit kan alleen met droog weer. Dan plakt het plakband tenminste. Helaas is dit plakwerkje bijna een wekelijks terugkerend ritueel. Een echte straf is het niet. Het zonnetje schijnt en de vogels fluiten vrolijk de eerste lentedeuntjes. Dus maken we, ik met Finn, er samen maar een gezellig uitje van. En het is nog een zinvol klusje ook. Toch hoop ik dat het busje met de afdekkleden snel komt. Duimen maar!
Gepubliceerd op de site van de Boerderij: https://www.boerderij.nl/kuilgaten-plakken-is-een-precies-werkje
50.000 exemplaren #column #schrijven #boerenleven #opinie #boerin #kuilen