Columns

‘Ik wacht wel even’ zegt de jonge chauffeur vrolijk wanneer ik probeer Finn te roepen maar hij enthousiast op de auto afloopt. ‘De beste wensen’, zegt de kalverophaler vrolijk. ‘Wat zeg je?’ vraag ik. ‘De beste wensen nog’, herhaalt hij. ‘Jij natuurlijk ook’, zeg ik. Als ik even later vraag hoe hij oud en nieuw heeft gevierd vertelt hij dat ze zich keurig aan de regels gehouden hebben. De vriendengroep hebben ze opgesplitst in twee groepen. ‘Voorgaande jaren gingen we altijd naar een feesttent waar carbid geschoten werd. We gingen natuurlijk niet voor het ‘knappen’ maar voor de gezelligheid’! Maar helaas net zoals zovele activiteiten kon dit ook niet doorgaan.

Springend over modderpoelen, me vasthoudend aan laaghangende takken glibber ik door het prachtige landschap van Noord-Oost Twente. Het is nat op de bospaadjes maar dat weerhoudt me niet, om juist voor deze smalle glibberige wandelpaadjes te kiezen, om over te gaan hardlopen. Ik hou niet van asfalt alhoewel ik dit keer beter de veilige weg had kunnen pakken, bedenk ik me, wanneer ik wegzak in een pad dat meer weg heeft van een karrenspoor en zo modderig is dat ik tot mijn enkels in de ‘drek’ sta. 'Dat ziet er goed uit', zegt een mannelijke wandelaar tegen me. ' Moet je nog ver? '

‘Mam, de laatste zondag als 49-jarige’, zegt Marieke. Ik kan het me nog herinneren als de dag van gisteren. Mijn moeder werd 50 in 1990. Tien Sara’s hadden we geregeld. Twee tantes zaten op 16 februari 1990 te blauwbekken in de tuin. Het was koud, heel erg koud. En nu is het mijn beurt. En is dat erg? Nee joh. Het is toch gewoonweg fantastisch dat je die leeftijd mag bereiken. Tuurlijk is een lockdown raar. Maar ondanks alle festiviteiten die niet doorgaan gaat het leven door. Worden we wel ouder. Gaan de seizoenen door en duurt het nog 2 maanden en dan zitten we al 1 jaar met het ‘C- virus'. Eigenlijk kunnen we het beter het 'Kvirus' noemen.

Werkkleding 'Ga je ergens naar toe of zo? Je ziet er zo keurig uit’, vraagt Luc weleens. Kleding die nog fijn is om te dragen maar niet meer voor 'netjes' kan, doe ik aan in de koeienstal. Gewoonweg een kledingsetje dat gedegradeerd of gepromoveerd is (‘t is net hoe je het ziet) tot werkkleding. Verwacht me niet met kleurige jurken in de stal maar een rokje van tricot kan prima in de stal. Zie je het al voor je? Met laarzen er onder? Geen gezicht. Soms voel ik me net ma Flodder.